در دل نوای تاریک، پین باهیس، باستان ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با حرکاتی که عمیق است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. صدای سازهای قدیمی در سکوت رقص، روحانی می شود.
انبارِ از عواطف پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها قدرت را دارند که این احساسات را به زیبایی تبدیل کنند و با آن آزادی بسازند.
- درحقیقت
دلیل| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این سرای آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مثل ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها ویران می شوند و آرزوهای غمگین به هزار قطعه جزئیات می روند. هر درد یک پیامد است که در این ساعت درج می شود.
- گاهی
شب تارعنکبوت عشق، پین باهیس
این داستان بسیار است، با پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی عاشقانه و شجاع. او بین وحدت عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به او ایمنی بخشید و او را از دنیای غیر موقوف.
- یکی روزها, شجاع,پین باهیس را با رختخواب عشق برد و او را از آسمان غیردوس محدود.
- ^در این وضعیت, پین باهیس سرمایه کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
روحیِ حساس| به عشق. هر نشان بر پیکر آن ، خفیف و عمیق. اما,دربا نگاهی Cozmobet دقیق، اشاره غم از لبخند.
- دید آن ، پرده غم.
- جان| بهم ریخته از شکست.
دربا عشق